New you? Αλήθεια; Εδώ σε θέλω μάγκα..

Μη μου πεις οτι δεν έχεις πει ποτέ αυτή την ατάκα.
“Από πρωτοχρονιά κομμένα όλα, ξεκινάω γυμναστήριο/σταματάω το κάπνισμα/ βάζω όρια στη δουλειά/ χωρίζω, κτλ, κτλ, κτλ.”
Και αν δεν έχεις πει αυτό, έχεις πει σίγουρα το “Από Δευτέρα,..”
Και για πες τώρα πόσο σου κράτησε; Άντεξες το Δεκέμβριο ή μπα;

Μην ανησυχείς, δεν είσαι μόνο εσύ.
Οι περισσότεροι το ίδιο έχουμε κάνει.
Έχουμε ανάγκη να θέτουμε μία γραμμή εκκίνησης η οποία είναι χρονικά συνήθως λίγο μακριά.
Με αυτό το τρόπο καθησυχάζουμε τον εαυτό μας οτι το καλύτερο έρχεται και έχει και χρόνο να προετοιμαστεί γι’ αυτό αλλά όταν φτάσει εκείνη η στιγμή δεν είμαστε πουθενά.
Κάτι θα συμβεί, θα το ξεχάσουμε ή θα κάνουμε οτι το ξεχάσαμε και θα φύγει έτσι άλλη μία Πρωτοχρονιά, άλλη μία Δευτέρα, άλλος ένας μήνας.

Γιατί έτσι; Γιατί μας συμπεριφερόμαστε σαν παιδί που γκρινιάζει;
Δεν ζητάμε παγωτό ενώ μας πονάει ο λαιμός.
Ζητάμε μία αλλαγή. Ζητάμε κάτι καλύτερο για εμάς.
Παρόλο που ξέρουμε όμως οτι αυτό που ζητάμε είναι για το καλό μας επιλέγουμε να πάμε με το φόβο. Δηλαδή αν αποφασίσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα τι θα γίνει; Πως θα το αντιμετωπίσουμε; Έχουμε βολευτεί και φοβόμαστε να ξεκολλήσουμε ακόμα και αν δεν είμαστε ευτυχισμένοι.

Ρώτησε τον εαυτό σου: Μου αξίζει;
Μου αξίζει να παραμείνω σε μία δουλειά που δεν με εκτιμούν, σε μία σχέση που δεν είμαι καλά, σε μία κατάσταση που δεν είμαι υγιής;

Μη ζορίζεσαι θα σου απαντήσω εγώ. ΌΧΙ!
Όχι, δεν σου αξίζει.

Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου.
Αργά ή γρήγορα θα ξεβολευτείς γιατί έτσι είναι η ζωή.
Καλύτερα να ξεβολευτείς συνειδητά λοιπόν παρά από ανάγκη.

Είμαι εδώ να σε στηρίξω στο επόμενο βήμα σου έτσι ώστε να τηρήσεις την απόφαση σου μέχρι την επόμενη Πρωτοχρονιά τουλάχιστον.

Κλείσε την επόμενη συνεδρία σου και έλα να μπούμε δυναμικά στο 2024.