Δημοσιεύθηκε: 11/07/2024Κατηγορίες: Αυτοβελτίωση, ΣχέσειςΕτικέτες:

Κι ενώ όλα στην αρχή μιας σχέσης φαίνονται σούπερ ουάου και κάπως κυλούν έτσι αβίαστα και νιώθεις όμορφα συναισθήματα και έχεις ένα μόνιμο ήπιο χαμόγελο στα χείλη σε καθημερινή βάση, ούπς γαμώτο ξεκίνησε το μάγκωμα πάλι.

Κάτι έγινε και άρχισαν οι δεύτερες σκέψεις. Μήπως έχεις αγανακτήσει από τις αρνητικές σκέψεις που κάνεις συνέχεια για τις σχέσεις σου; Φτιάχνεις σενάρια καταστροφολογίας σε κάθε νέα γνωριμία που κάνεις ή ακόμα και στη σχέση που ήδη έχεις. Σκέψεις όπως θα βρει άλλη, δε με θέλει, με βαρέθηκε, μιλάει με άλλες, κάποια στιγμή όλο αυτό θα τελειώσει, θα με χωρίσει, θα μείνω για πάντα μόνη, ο χρόνος μου τελειώνει και δε θα μπορώ να κάνω παιδιά περνούν συνέχεια από το μυαλό σου και σε ταλαιπωρούν. 

Προσπαθείς με λογικά επιχειρήματα να τις διώξεις αλλά μάταια. Νιώθεις ήδη χάλια. 

Αισθάνεσαι πως η ύπαρξη σου δεν έχει κανένα νόημα όταν δεν έχεις σχέση αλλά το παράδοξο ποιο είναι; Ότι ενώ θέλεις τόσο πολύ μια σχέση που αυτή τη φορά να πετύχει, ενώ νιώθεις ότι προσπαθείς πολύ και με διάφορους τρόπους για να εξελίξεις κάθε νέα γνωριμία σε μια όμορφη σχέση, ενώ δίνεις την καρδιά σου και το χρόνο σου απλόχερα στον άνθρωπο που ερωτεύεσαι κάτι γίνεται και στραβώνει η όλη φάση από το πουθενά. Στα καλά καθούμενα. Νιώθεις απομάκρυνση από την άλλη πλευρά. Και λες “όχι πάλι από την αρχή ρε φίλε, δεν την παλεύω άλλο’’. Αυτή τη φορά πρέπει να πετύχει. Αν δεν πετύχει δε ξέρω τι άλλο να κάνω.

Έχεις κάνει την αυτοκριτική σου και ξέρεις τα λάθη σου, ξέρεις τι πάει στραβά αλλά ενώ προσπαθείς να το αλλάξεις όλο αυτό κάπου έχεις μπερδευτεί. Δεν έχεις καταλάβει αν πέφτεις σε ακατάλληλους όντως ή αν τελικά κάτι πάει στραβά με εσένα. Με αποτέλεσμα να ζεις σε μια μόνιμη ανησυχία, να αναπαράγεις ένα μοτίβο αρνητικών σκέψεων συνέχεια και να μην περνάς καλά με το άλλο φύλο. 

Μήπως τελικά ο μεγαλύτερος “αντίπαλος” σου είναι το τυπάκι που ζει μέσα στο κεφάλι σου και τα βλέπει όλα ψιλομαύρα; Για σκέψου το!

Προσπαθείς να αλλάξεις όμως. Το ξέρω. Δεν κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια αλλά δε γίνεται τίποτα και απογοητεύεσαι. Στην καλύτερη θα αλλάξει όλο αυτό για λίγο και μετά ξανά τα ίδια. Κάτι θα δεις στον άλλο, κάτι θα κάνει ο άλλος που θα σου πυροδοτήσει σχεδόν την ίδια ανασφάλεια και θα ξεκινήσει πάλι όλη αυτή η ανεξέλεγκτη εναλλαγή σκέψεων μέσα στο κεφάλι σου ανάμεσα στο τυπάκι που τα βλέπει όλα ψιλομαύρα και σε μια πιο σοφή ύπαρξη που μιλάει λίγο αλλά λέει πολύ στοχευμένα πράγματα. Απλά επειδή μιλάει λίγο αυτή η ύπαρξη, δεν έχουμε  μάθει να της δίνουμε προσοχή και ακούμε το φασαριόζικο ανήσυχο και ανυπομονώ τυπάκι που καταστροφολογεί. Και δε μπορείς να καταλάβεις αν όντως έχεις λόγο να ανησυχείς ή αν τελικά αυτό το τυπάκι υπάρχει μέσα στο κεφάλι σου μόνο.

Και το χειρότερο όλων ξέρεις ποιο είναι; Ότι μέσα σου γνωρίζεις πολύ καλά ότι αν ξεκινήσει αυτό να μιλάει, δεν έχει σταματημό μετά. Δε σταματάνε ρε παιδί μου οι σκέψεις αυτές όσο κι αν προσπαθείς να τις ελέγξεις. Το βιώνεις σαν κατρακύλα. Σαν ένα βαρέλι που το κλώτσησαν στη κατηφόρα κι άντε τώρα να το σταματήσεις. Έχει καλή πρόθεση ρε παιδί μου αυτό το τυπάκι κάποιες φορές, στην ουσία να σε προστατέψει θέλει αλλά είναι τοξικός ο τρόπος που έχει επιλέξει να το κάνει. 

Είναι σα να έχεις εκείνο το τοξικό άτομο που ό,τι κι αν πας να κάνεις το βλέπει λάθος και σου κόβει τα φτερά και πάντα θα βρει κάτι “επικίνδυνο” σε κάθε απόφαση που πας να πάρεις, πάντα μαζί σου.

Και άσε με να μαντέψω τι κάνεις στην προσπάθειά σου να καταλάβεις τι ακριβώς γίνεται και μετά να ισορροπήσεις! 

Ή τα μαζεύεις όλα μέσα σου και δε λες τίποτα για να μη σε πει παράλογη ο άνθρωπος που γνώρισες ή αν η σχέση είναι λίγο πιο προχωρημένη ο ένας τσακωμός διαδέχεται τον άλλο και η μία απογοήτευση διαδέχεται την άλλη. Όλοι οι δρόμοι της επεξεργασίας του συναισθήματος που έχεις επιλέξει οδηγούν στα ξεσπάσματα ή στη συσσώρευση και τελικά στην απόρριψη ή στη ματαίωση. Στο να νιώθεις εσύ συνέχεια απορριπτόμενη ή με κομμένα φτερά. Ταυτίζεσαι σωστά; Σε καταλαβαίνω! Και μήπως αναρωτιέσαι πού τα ξέρω όλα αυτά. Έχω περάσει κι εγώ από αυτό πριν δημιουργήσω τελικά την οικογένεια μου, γι’ αυτό μου είναι τόσο γνώριμο όλο αυτό και το περιγράφω τόσο τέλεια και σε νιώθω απόλυτα να το ξέρεις.

Κάπως έτσι ήταν η ζωή μου από τα 18 μέχρι τα 26. Μου άρεσε κάποιος, τον γνώριζα, μου έδειχνε ότι με ήθελε πάρα πολύ και ενώ όλα φάνταζαν ιδανικά γεμάτα πάθος, ένταση και προσμονή να μιλήσουμε ή να δει ο ένας τον άλλο, ένα ωραίο πρωί εκείνος ένιωθα ότι έκανε πίσω, τον έβλεπα πιο ψυχρό, ψιλιαζόμουν ότι μπορεί να έπαιζε και με άλλες και η ιστορία τελείωνε κάπως έτσι. Άδοξα! Με εμένα πληγωμένη και άπειρα αναπάντητα γιατί που μου ζάλιζαν το κεφάλι και με έκαναν να υπεραναλύω. Τι κάνω λάθος πια; Τι μπορεί να έκανα ή να είπα που να τον οδήγησε να απομακρυνθεί; Αααα λες τον πείραξε εκείνο; Ή μήπως τον πείραξε το άλλο; Όπως και να ‘χει ο τρόπος που επέλεγα να τελειώσω τη φάση με έκανε να είμαι από πάνω και αυτό εκείνη τη στιγμή μου έφερνε ικανοποίηση. Μόνο εκείνη τη στιγμή όμως γιατί μετά σκατά πάλι.

Κάπως έτσι συμβαίνει και με εσένα σωστά;

Αυτό το μοτίβο σε εμένα ξεκίνησε να κάνει την εμφάνιση του και να γίνεται πολύ έντονο μέσα στις σχέσεις μου, μετά το τέλος την πρώτης μου σχέσης η οποία ήταν κακοποιητική. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που εμφανίστηκε τότε αυτό το μοτίβο το απορριπτικό στις σχέσεις μου. Αυτό βέβαια δεν το είχα αντιληφθεί. Το έμαθα αφού ξεκίνησα τη δουλειά με τον εαυτό μου και έκανα τις συνδέσεις μου σχετικά με το παρελθόν μου και το τώρα μου.

Και τελικά οι σκέψεις οι αρνητικές που έκανα για τις σχέσεις μου τι ρόλο έπαιζαν και ποια η σύνδεση του με την κακοποιητική σχέση που είχα; 

Τότε δεν είχα αντίληψη των σκέψεων που έκανα. Δεν παρατηρούσα τον εαυτό μου καν. Έβλεπα μόνο τον άλλο και αξιολογούσα μόνο τον άλλο. Δεν το αντιλαμβανόμουν όμως. Απλά αυτό που φαινόταν διακριτά ήταν οι πράξεις μου και τα αποτελέσματα στις σχέσεις μου. Οι πράξεις μου όμως και τα αποτελέσματα μου ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με τις σκέψεις μου. Πρώτα σκεφτόμουν και μετά έκανα. Τι σκεφτόμουν όμως πριν στείλω το μήνυμα κατεβατό δεν ήξερα γιατί γινόντουσαν όλα αυτόματα. Αυτές τις πληροφορίες για τον εαυτό μου τις πήρα όταν ξεκίνησα να κάνω τη δουλειά με τον εαυτό μου μέρος της ζωής μου.

Αυτού του είδους οι σκέψεις μπορεί πλέον να είναι κομμάτι σου κι εσένα και να μην τις παρατηρείς και να βγαίνουν οι πράξεις σου κάπως αυτόματα κι εσένα όπως κι εμένα κάποτε και ίσως δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις σχέσεις αλλά με το γενικότερο πλαίσιο της ζωής σου, απλά, στις σχέσεις γίνονται πιο έντονα τα συναισθήματα άρα και πιο ορατά-αντιληπτά τα αρνητικά αποτελέσματα. 

Ίσως στις σχέσεις σου φαίνεται επίσης όλο αυτό τόσο έντονα γιατί είναι ο τομέας της ζωής σου που δίνεις τη μεγαλύτερη βάση όπως εγώ πχ.

Όπως και να ‘χει, δε μπορείς να ζήσεις άλλο έτσι. Δεν ευχαριστιέσαι τίποτα στην τελική και το ξέρω πολύ καλά. 

Και φυσικά η λύση δεν είναι πρώτον να μην κάνεις σχέση για να νιώθεις ήρεμη και να μην έχεις δεύτερες σκέψεις αλλά ούτε να κάνεις μια “σοβαρή” σχέση με το καλό παιδί που όμως δεν το πολυγουστάρεις και δεν στο βγάζει που λέμε, όπως έκανα εγώ και προχώρησα και σε γάμο που φυσικά απέτυχε. Είχα αγανακτήσει με τόσες ματαιώσεις στο σχεσιακό και έπεσα στην παγίδα του καλού παιδιού. Η αγανάκτηση δεν είναι καλό και βοηθητικό κίνητρο. Η αγανάκτηση με οδήγησε στο να κάνω σχέση και γάμο με κάποιον που φαινομενικά μου παρέχει όλα όσα θέλω και θέλει σοβαρή σχέση όπως εγώ αλλά δεν υπάρχει καμία έλξη και κανένα ιδιαίτερο συναίσθημα αντίθετα υπάρχει μία αποστροφούλα κιόλας θα έλεγα. Αν έχεις μπλέξει με το καλό παιδί επειδή εκεί σε οδήγησαν οι συνθήκες χωρίς πραγματικά να το θέλεις, τότε θα ξέρεις σίγουρα ότι σου τη σπάνε όλα όσα κάνει. Δεν προχωράει έτσι η ζωή κορίτσι μου. Και είναι άδικο και για εσένα και για εκείνον.

Πάρε το χρόνο σου, τραβήξου πίσω από όλα τα ερεθίσματα που σχετίζονται με σχέσεις, φλερτ, άντρες, γυναίκες, κλπ όσο δύσκολο κι αν σου φαίνεται. Είναι ο μόνος τρόπος να αδειάσεις, να ανασυσταθείς συναισθηματικά και να αδειάσει και να ξεκουραστεί το μυαλουδάκι σου. Στρέψε την εστίαση σου στον εαυτό σου. Ξεκίνα καθημερινά να κρατάς ημερολόγιο σκέψεων και συναισθημάτων, να μπαίνεις μέσα σου και να γράφεις ό,τι σου βγαίνει χωρίς να κρίνεις τα γραφόμενα σου. Ξεκίνα να γράφεις για να δεις πώς συνδέεται η καρδιά σου, το μυαλό σου, το σώμα σου και το στόμα σου. Μήπως δε συνδέονται; Άλλα λέει το μεν άλλα θέλει το δε και άλλα κάνει το Χ; Δεν ξέρω! Αυτά τα συμπεράσματα θα τα βγάλεις από τις παρατηρήσεις σου. Αυτή η διαδικασία δεν είναι της μίας μέρας. Χρειάζεται να παύσεις τα ερεθίσματα για 3 έως 6 μήνες έτσι ώστε όντως να κάνεις σοβαρή εσωτερική δουλειά η οποία μακροπρόθεσμα θα σε ανταμείψει. Μην κολυμπάς με μανία μέσα στη φουρτούνα μυαλού και συναισθήματος. Βλέπεις ότι η πάλη δε σε βοηθάει γιατί η μάχη είναι άνιση. Σου έχουν πάρει τον έλεγχο. Θα πνιγείς. Αφέσου λίγο και ίσως αυτά τα κύματα όσο άγρια κι αν φαίνονται καταφέρουν να σε οδηγήσουν μόνα τους στη στεριά αν δεν τα μάχεσαι. 

Άλεξ!

Αν θες να μάθεις περισσότερα, διάβασε την αληθινή ιστορία της Μαρίας εδώ

Για περισσότερα βρες με στο instagram!